(Dit artikel verscheen eerder in de Facebook groep PodpodOnline)

 

Als je reist, zoals ik op dit moment, en tegelijkertijd een podcast wilt opnemen met je co-host die zich op 10.000 kilometer bij je vandaan bevindt, dan sta je voor een uitdaging. Helemaal als je de lat voor audio-kwaliteit hoog legt.

In dit artikel leg ik, Dennis Aaij (co-host en maker van de Lekker Uitgelegd podcast), uit hoe de trailer en enkele (pilot-)afleveringen van onze podcast zijn opgenomen zonder veel concessies te doen aan de audiokwaliteit maar mét een fysieke afstand tussen mij en mijn co-host Rick Ruhland van ongeveer 10.000 kilometer.

Skype

Als het gaat om goede kwaliteit audio, dan voldoet Skype niet. Skype, en de vele VoIP-soortgenoten zijn wellicht een optie als je iemand de uitzending in haalt voor een quote of een korte reactie. Echter, de audiokwaliteit laat vaak te wensen over en dan is het al snel vervelend om naar te luisteren, met gevolg dat luisteraars afhaken. Skypen was daarom voor ons een no-go.

Aan de slag

Toch was het ons doel om vóór mijn thuiskomst de hele productie rondom de podcast in de steigers te zetten zodat we na mijn reis direct goed uit de startblokken kunnen schieten. Je moet daarbij denken aan het maken van de website, het design en de logo’s. Het opzetten van de sociale mediakanalen, het regelen van financiering, e-mailaccounts aanmaken. Dingen die we allemaal op grote afstand van elkaar moesten organiseren.

Toen we meer en meer zaken van ons lijstje konden afstrepen en Lekker Uitgelegd langzaam maar zeker de vorm kreeg die we voor ogen hadden, kwam er één ding steeds dichterbij; het maken van de trailer en een aantal pilot-afleveringen. Ook dat moest op lange afstand gebeuren.

De Trailer

Met het maken van de trailer begon het zoeken naar een manier die het mogelijk maakte om het te laten lijken alsof Rick en ik ons in dezelfde ‘professionele’ studio bevonden. In werkelijkheid bevond ik me op dat moment in een holklinkende hotelkamer in Maleisië en Rick in zijn werkkamer in Amsterdam. Ik had in de hotelkamer de beschikking over: een laptop (met Garageband geïnstalleerd), een Olympus LS-11 PCM-recorder, in-Ear headphones en wifi. Aan de andere kant, in Amsterdam, had Rick dezelfde middelen voorhanden. In zijn geval was de recorder een Tascam dr-05x.

Double Ender

De techniek die we hebben toegepast voor de trailer, en daarna ook voor de pilot-afleveringen, staat bekend als de ‘Double Ender’-techniek. Het principe ervan is dat de conversatie of het interview door beide deelnemers met een eigen microfoon en recorder, aan beide kanten van de lijn wordt opgenomen. Vervolgens worden de twee stemmen samengevoegd en kan het geheel geëdit worden.

Audio en video

Om het gesprek tot stand te laten komen, hebben wij gekozen voor Zoom.us. Nu biedt Zoom.us de mogelijkheid om zowel audio als video van de conversatie vast te leggen, maar net als bij Skype heeft de audio een te lage sample rate waardoor deze ongeschikt is voor een podcast. De videobeelden kunnen daarentegen wél van pas komen als je de podcast ook via YouTube wilt publiceren (dit raad ik je ten zeerste aan aangezien dit de ‘vindbaarheid’ van je podcast via search engines aanzienlijk vergroot, maar dat is een ander verhaal).

Double Ender in de praktijk

Eigenlijk verliepen de sessies erg eenvoudig. Na het opstarten van de videoconferentie via Zoom.us, was het een kwestie van samen eenmalig de instellingen van de Olympus en de Tascam doornemen. Vervolgens beide recorders via usb verbinden met de laptop en ze als audio interface laten werken. Dit is wel een puntje van aandacht. Controleer, via de systeemvoorkeuren van je laptop, of de recorder (indien je een usb microfoon gebruikt; de microfoon) is geselecteerd als invoerapparaat. Doe je dit niet, dan neem je op met de interne microfoon van je laptop, en niet met de kwalitatief hoogwaardige recorder of usb microfoon.
Nadat je het systeem van je computer hebt laten weten dat je graag via de recorder of usb microfoon wilt opnemen, dan is het zaak om dit ook te laten weten aan het programma waarmee je gaat opnemen. In ons geval is dat Garageband. Als ook het opnameprogramma het juiste invoerapparaat herkent, kun je beginnen met opnemen.
Oh ja! Gebruik bij de Double Ender bij voorkeur in-Ear headphones (oortjes), dan loop je niet het risico dat het geluid van je koptelefoon ‘lekt’ naar de opnames.

Horen is ook kijken

Nu zijn er vast een aantal van jullie die denken: “Waarom niet direct in de Tascam en Olympus recorder opnemen? Dan heb je toch ook al een Double Ender met een goede kwaliteit audio?” Het antwoord op die vraag is ja, in principe kan dat voldoende zijn, maar het voordeel van het opnemen via Audacity, Reaper, Garageband etc., is dat je kunt zien hoe de opnames verlopen. Je ziet de audiogolven voor je en kunt dus ingrijpen als dat nodig is. Daarbij weet je zeker dat de opname ‘loopt’ bij het zien van de golven, en geloof me, het is me meer dan eens gebeurd dat ik dacht dat ik bij de Olympus op record had gedrukt en er na 10 minuten ‘opnemen’ achter kwam dat de recorder nog in de stand-by modus stond te knipperen. Stel je voor dat je daarachter komt nadat het interview met je gast juist naar alle tevredenheid is afgerond!

Niet altijd eenvoudig

De vragen waar je antwoorden op moet vinden zijn: heeft mijn gesprekspartner een microfoon om het gesprek mee op te nemen? Weet hij of zij hoe ze die moet gebruiken? Is er aan de andere kant voldoende technische kennis om de double ender tot stand te brengen?

Meer werk maar meer audio voor je geld

Tot zover het principe van de double ender methode. Onthoud dat dit een techniek is die als doel heeft om met een beetje extra werk van jouw kant en die van je gast of gesprekspartner, een hogere kwaliteit audio te realiseren. Het kost je aanvankelijk wat tijd en een beetje geduld maar het eindresultaat klinkt professioneel. En dat komt je podcast ten goede.